weekend

Vrijdag wilde Lotte en ik gaan winkelen in een shopping mall in Walmer. Het is (als je de weg weet) ongeveer 20 minuutjes rijden, maar dit werd 2 uur. We waren echt helemaal verdwaald! en het stomme is, we reden langs de shoppingmall, maar omdat we te laat zagen dat we er al waren had ik de afslag gemist. Dus we hoefde alleen om te draaien en terug te rijden haha. Dit was alleen niet echt mogelijk we reden op een snelweg en zijn we maar ’n paar keer afgeslagen in de richting waar we heen moesten (dachten we). Dus daar reden we op een verlaten weg tussen de bergen in de natuur, tot we bij een klein dorp kwamen, waar een benzinepomp was. Hier liepen we naar binnen met onze kaart om hulp te vragen. een vriendelijke man keek met ons mee en zei dat waar we op het moment waren, niet eens op onze kaart stond haha! Hij legde ons uit welke weg we moesten hebben om de goede richting in te gaan. Hij zei dat het maargoed was dat we gestopt waren om het te vragen, want het was echt gevaarlijk voor ons om nog verder door te rijden. Dus een beetje geschrokken maar vol goede moed vertrokken we weer, tot dat we tot de conclusie kwamen dat hij de naam van de afslag niet had genoemd. Toen zijn we veel te ver doorgereden, helemaal PE uit. Uiteindelijk konden we ergens omdraaien en zagen we borden ‘PE airport’. Omdat dit niet heel ver van ons huis vandaan is hebben we dat maar aangehouden. Na láng rijden kwamen we op een bekende weg en hebben we onze shopping mall uiteindelijk gevonden. We zullen ’t er maar op houden dat we in ieder geval een mooi, nieuw stuk PE en omgeving hebben gezien haha!

Zaterdag ben ik met Denise en Lotte naar een valley geweest, waar ik de naam van ben vergeten. We zijn hier een keer langs gereden toen we met stage naar de townships gingen, en het zag er zo mooi uit dat we daar een keer wilde gaan relaxen en wandelen.
Daar aangekomen zijn we eerst lekker op een handdoek gaan liggen, lekker eten en zonnen. Toen gingen we wandelen en kwamen we 3 Afrikaanse jongetjes tegen, denk dat ze een jaar of 10 waren. Ze bleven de hele tijd om ons heen hangen en zijn helemaal met ons meegelopen. Het was echt super mooi om daar te wandelen, je bent midden in de stad maar toch lijkt het alsof je alleen op de wereld bent, echt heel gek. We waren bij één berg omhoog geklommen en daar hadden we een schitterend uitzicht. Ik voelde me net simba van de Lion King, als hij op die rots staat en over zijn koninkrijk uitkijkt! Helaas was dat euforische moment ook zo weer over toen ik besefte dat ik ook weer helemaal terug moest lopen;)
’s avonds waren we uitgenodigd voor een dinertje bij Qhama. Hij had traditioneel voor ons gekookt. We kregen een soort pap gemaakt van Mais, bonen, aardappels en samps. Heel apart. Het rook naar kattenvoer maar het smaakte niet eens zo slecht!

Zondag ochtend ben ik met Denise naar de markt geweest, hier heb ik al eens eerder over geschreven. Ik heb mooie armbandjes gekocht en geschilderde doeken.
‘s Middags zijn Denise en ik met Chris, Fingers, Bro, PJ en Peter (onze nieuwe en laatste aanwinst in huis) naar het strand geweest. Later voegde Lotte, Yvon en Annet zich aan ons toe. Het was echt super mooi weer en kei gezellig. We hebben lekker gezwommen, gevoetbald & gevolleyd.
’s avonds zijn we naar een kerkmis geweest voor studenten. Dit is elke zondag avond in ‘the fathers house’, een grote zaal in Universiteit. Dit was zo gaaf om mee te maken! Deze mis is in geen enkel opzicht te vergelijken met de kerk in Nederland. Er was geen kerkkoortje maar een muziek band met gitaren, piano een drummer en een paar zangers. Er werd heel veel goede muziek gemaakt en iedereen stond lekker te zingen, klappen en dansen. Ze gingen echt helemaal uit hun dak! De pastoor was een jonge vent die boeiend kon vertellen en er kwam een gastlezeres die ook een verhaal kwam vertellen. Het was echt alles behalve saai, oud bollig, stoffig en droog. Ik ga zeker nog een keer en dan zal ik wat foto’s en filmpjes maken, misschien kan ik jullie dan een kleine indruk geven van hoe het gaat.

Ook in huis is er weer wat veranderd. Peter, een Nederlander is bij ons komen wonen. Hij loopt ook stage bij Erica House, als creatief therapeut. Bro (één van de koreanen) is vetrokken, de huurprijs was voor hem te hoog. Nu woont hij ergens in het centrum maar hij heeft beloofd dat hij nog heeeel vaak langskomt. Alleen Jeong en Pjeong (PJ) zijn er nog wel.
Ook Yvon, Anet en Patrick zijn weer terug. Ze zouden eigenlijk aan het eind van deze maand terug komen, maar ze mochten nu al komen omdat vandaag bij hen voor de tweede keer in 3 weken is ingebroken. Ze hebben overdag de slaapkamerraam van Annet ingeslagen en haar ‘tralies’ eruit getrokken (vraag me niet hoe). Nadat ze alle laptops, sieraden, kleren en andere waardevolle spullen hadden ingepakt heeft de buurvrouw ze gezien. Ze heeft onmiddellijk de politie gebeld en die heeft de jongens opgepakt. Ze hebben nu dus gelukkig hun spullen terug! Ode aan de geweldige buurvrouw die toevallig thuis was!
Ons huis is nu een van de best beveiligde huizen van khaya, omdat er voordat wij hier waren in sharwood héél vaak ingebroken werd. ’s Nachts maar ook overdag. Zo is het wel eens gebeurd dat ze binnen kwamen, alle bewoners met messen en pistolen in één kamer stopte en vervolgens alles weg haalde. Of dat ze ’s nachts cd’tjes en staarten van een bepaald dier hier in de fik steken, en dan onder je slaapkamerdeur door schuiven. Van die geur wordt je heel suf en wordt je niet wakker. Dan kunnen ze je kamer in zonder dat je het hoort en stelen ze al je spullen. Die verhalen zijn echt eng! Gelukkig hebben we een alarmsysteem, tralies en hoge muren met prikkeldraad. En niet te vergeten de emergency bellen! Sinds deze beveiliging is er gelukkig niet meer ingebroken. (afkloppen)
Maar nu wonen we dus met 11e in huis. (Chris, peter, patrick fingers, Jeong, PJ, Anet, Yvon, Denise, Lotte en ik) Alleen is het niet zeker dat de Koreanen nog lang blijven, dus als die gaan komen er misschien weer anderen.

Dat was ie weer voor dit weekend, volgend verslag zal wel een MEGA verhaal zijn over Kaapstad.

Tot slot nog wat weetjes over zuid Afrika, die we hier ontdekt hebben:
Wist je dat:
- als je hier de kraan open draait, het water hier niet rechtsom het putje in stroomt maar links om? Heeft met de stand van de maan te maken (zegt Yvon)
- oh en over de maan gesproken, als er geen volle maan is zie je in Nederland de linker of de rechterkant. In Afrika zie je de bovenkant of de onderkant (een kommetje of een bergje dus)
- Het grootste briefgeld wat hier bestaat 200 rand (20 euro) is? Het kleinste muntje is 1ct. (0.1 eurocent)
- In het Afrikaans altijd een dubbele ontkenning in een zin staat, zoals in die reclames over Fons haha. Bijv: Hij gaat vandaag nie werken nie. Is dus erg komisch als ik afrikanen hoor praten.
- Nederland nog kleiner is dan het Krugerpark? als de Afrikanen dat horen lachen ze zich suf. En als je dan verteld dat er wel 17 miljoen mensen wonen snappen ze er helemaal niks meer van.
- De mensen hier rustig te voet de snelweg over steken? Er zijn namelijk niet echt voet of fietspaden hier.
- En dat er bij een spoorwegovergang geen slagbomen of lichten of zo iets zijn? je moet dus goed uitkijken als je over een treinrails rijd, of je toevallig een trein aan ziet komen. In dat geval kun je dus beter even stoppen;)
- ze hier de meest idiote banen creëren om mensen aan het werk te zetten? Zo heb je ‘inpakkers in de supermarkt (die je spullen in een tas doen), mensen die aan de kant van de weg met een vlaggetje staan te zwaaien als ze 100 meter verderop aan de weg aan het werken zijn en ‘parkeerwachters’ die op je auto passen als je gaat winkelen.
- op het terrein van de universiteit andere dieren wonen dan de goudvis die wij op school hebben? er staan namelijk borden met: ‘Be ware of monkeys, don’t feed them’. Je banaantje kun je dus beter zelf opeten.

Dat was ie !

xxx